در ادامه ، مقایسه قابل توجهی بین مخازن خلاء با شیر و بدون شیر انجام خواهد شد.
بلوک ها و مخازنی که دارای شیر می باشند نیاز به قطعات متحرک دارند؛ اما مخازن بدون شیر نیازی به دارا بودن قطعات متحرک ندارند.بعضی از طراحی های مخازن دارای شیر نیاز دارند تا در میان سیکل تولید تزریق فلز به داخل مخزن خلاء را متوقف سازند. این قطعات متحرک سبب ایجاد خوردگی می شوند و همین موضوع نیازمند بازبینی است و موضوع نگهداری بعد از استفاده از سیستم در این حالت مطرح می شود. زمانی که صرف بازبینی این سیستم می شود قابل پیش‌بینی نمی باشد، و برای اطمینان از ادامه فعالیت سیستم ،می بایست تعدادی از این قطعات متحرک به صورت یدک در انبار موجود باشد. اگر با کسی که در حال استفاده از سیستم های دارای شیر می باشند صحبت کنیم متوجه خواهیم شد که نگهداری از این سیستم نسبتا پر هزینه و زمان بر می باشد.
- سیستم‌های بدون شیر هیچ گونه قطعه متحرک در مسیر عبور فلز ندارند، به جای این، برای قطع جریان فلز و خلاء، مقاومتی در مقابل جریان فلز و مقاومتی در برابر صلب شدن این جریان ایجاد می کند. علاوه بر این، با استفاده از مواد H-13 قالبها تحت عملیات حرارتی قرار می گیرند و باید سیستم خنک‌کاری مجزایی به منظور صلب کردن و سفت شدن فلز در داخل محفظه به کار گرفته شود.
– محفظه های شیردار به واسطه شیر دوم و یا یک کلید الکتریکی عبور فلز را برقرار می کنند و علاوه بر این از محفظه استوانه مانند شیرداری برای قطع کردن جریان خلاء استفاده می کنند. در صورتیکه، نوع بدون شیر در تمام مرحله تولید مکش حاصل از خلاء را داراست مگر اینکه فلز سفت شده باشد.
به دلیل پیچیدگی این سیستم ها، تجربه نشان می دهد زمان بازبینی این سیستم ها بسیار طولانی است، که باعث ایجاد هزینه های تمام شده زیاد می کند این موضوع باعث می شود که تعداد زیادی از تولیدکنندگان قالبها نتوانند از سیستم خلاء برای افزایش کیفیت تولید خود استفاده کنند. اما سادگی سیستم های خلاء بدون شیر می تواند باعث تغییر این ذهنیت شود.
-با گذشت زمان مشخص و تعیین شده می بایست سیستمی که دارای قطعات متحرک می باشد را بازبینی کرده و قطعات مشخص را تعویض کرد؛ اما سیستم های بدون شیر هیچ نیازی به نگهداری ندارند.
قطعات متحرک زیاد باعث می شود که هزینه نگهداری و خرید سیستم های خلاء از این نوع بیشتر باشد. اگرچه که تعداد کمی کلید، زمان سنج و کنترلر برای کنترل وضعیت شیر در سیستم کارگذاری شده است، اما هزینه های نصب و نگهداری از این سیستم ها بالاست و می تواند از دلایل ایجاد خرابی باشد. هر چقدر که سیستم پیچیده تر باشد می توان دانست که این سیستم قابلیت کارایی در محیط ریخته گری نمی تواند داشته باشد. برای مثال، فیلترهایی که در اکثر سیستم ها مورد استفاده قرار می‌گیرد را در نظر بگیرید. فیلترها برای جلوگیری از وارد شدن گاز، ذرات و فلزها به داخل پمپ‌های خلاء و شیرها و ابزارها اندازه گیری کارگذاری شده‌اند. اگر شرایط نگهداری معمول در ارتباط با این قطعات رعایت نشود، خرابی فیلتر در سیستم ایجاد خواهد شد و همین موضوع کارایی سیستم خلاء را کاهش خواهد داد. فیلتر آزادی که در سیستم های قدیمی کار گذاشته شده است نیازی به نگهداری ندارد.
محفظه های بدون شیر بر اساس سایز مساحتی که می توان عملیات تخلیه را انجام داد طراحی می شوند. مشتری قبل از ثبت سفارش می بایست مساحتی که عملیات تخلیه صورت می گیرد را اندازه گیری کرده و بر اساس آن سفارش را ثبت کند. محاسبات مربوط به انتخاب محفظه خلاء توسط تولید کنندگان محصولات تامین می شود و یا نرم افزارهای خاصی وجود دارد که می تواند این اطلاعات را به دست دهد. در حالت عمومی، فرمولاسیونی که به منظور یافتن مقدار سطح تماس نیاز مقدار حجم کلی سیستم تزریق فلز—شامل قطعات و زمان پر کردن را محاسبه می‌کند. همچنین ضریب اطمینانی در فرمول در نظر گرفته شده است تا مطمئن شویم که سطحی که در نظر گرفتیم برای انجام فرآیند مکش کافی می باشد.
مخازن خلاء بدون شیر را می توان در ریخته‌گری قالب‌هایی با جنس آلومینیوم، زینک و منیزیم استفاده کرد و تعداد زیادی از این قالبها بدون تعمیر می‌توانند تا ۱۰۰٫۰۰۰ بار مورد استفاده قرار بگیرند. تمامی سیستم مانند مخزن، پمپ، کنترلر، فیلتر و سیستم اندازه‌گیری در دسترس می‌باشند.
استاندارد کردن سبب صرفه‌جویی در هزینه ها می‌شود
تکنولوژی مکش و خلاء از دهه ۱۹۵۰ مورد استفاده قرار می گرفته است. حتی سیستم های بدون شیر را نیز نمی توان به عنوان سیستم جدید تلقی کرد، اما این سیستم ها می بایست به صورت منحصر به فرد برای هر پروژه طراحی شوند. فقط در سال ۱۹۵۵ مخازن بدون شیر و بلوک‌های مکش به صورت استاندارد مطرح شدند. اما اکنون سیستم های کامل تری وجود دارند که در طبقه بندی گنجانیده نشده‌اند و مزایای آنها نیز کاملا مشخص است. در بسیاری از موارد، سیستم های استاندارد شده ۴ تا ۵ برابر ارزان‌تر از سیستم های معمولی و عادی می باشند و علاوه بر این پروسه و فرآیند ساخت آنها نیز به صورت قابل توجهی کوتاه می‌باشد.
با افزایش سطح خواسته های مشتریان و افزایش فشارهای مربوط به هزینه ها، امروزه تولیدکنندگان قالبهای ریخته‌گری بسیار بیشتر می‌توانند از مزایای تکنولوژی های جدید بهره ببرند. تکنولوژی خلاء، اگر به درستی مورد استفاده قرار بگیرد، می تواند تولید را به شدت افزایش داده و مواد دور ریز را به شدت کاهش دهد.
منبع: Mold Making Technology
ترجمه: ایران ملد
سلام
یه سوالی داشتم در مورد قالبهای دایکاستی
حداقل ضخامتی که میشه تولید کرد چقدره؟
یعنی میشه ۱ میلیمتر هم تولید کرد
مثلا ضخامت ۱ تا ۲ میلی به شعاع ۲۰ سانتی متر،
مثل یک ورق با کمی قوس
فقط ضخامت و براقی سطح مهمه
اگه میشه هزینه ساخت قالبها و هزینه تولید رو بگید
ممنون